Σύμφωνα με τη θεωρία της τυχαίας πορείας οι κινήσεις των τιμών δε θα ακολουθήσουν κάποιο μοντέλο ή κάποια τάση και οι προηγούμενες κινήσεις των τιμών δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν, για να προβλεφθούν οι επόμενες κινήσεις των τιμών.
Μεγάλο τμήμα της θεωρίας για αυτά τα θέματα μπορεί να αποδοθεί στο Γάλλο μαθηματικό Louis Bachelier, η διδακτορική διατριβή του οποίου με τίτλο “Η Θεωρία της Εικασίας” (1900) περιλάμβανε ορισμένες εξαιρετικές απόψεις και σχόλια.
Ο Bachelier κατέληξε στο συμπέρασμα ότι “Η μαθηματική πρόβλεψη του εικοτολόγου είναι μηδέν” και περιέγραψε αυτή τη συνθήκη ως “παιχνίδι με ίσους όρους”.
Δυστυχώς, οι απόψεις του ήταν πολύ προχωρημένες για την εποχή του με αποτέλεσμα να περάσουν απαρατήρητες για πάνω από 50 χρόνια, μέχρι που η διατριβή του ανακαλύφθηκε εκ νέου και δημοσιεύτηκε το 1964.
Συνδυάζοντας τη Θεωρία της Τυχαίας Πορείας με την Υπόθεση της Αποτελεσματικής Αγοράς μπορούμε να συμπεράνουμε ότι μπορούμε να έχουμε τρεις μορφές της Υπόθεσης:
1. Την Ασθενή Μορφή:
Θεωρεί ότι όλες οι προηγούμενες τιμές και πληροφορίες της αγοράς αντικατοπτρίζονται πλήρως στις τιμές των χρεογράφων.
Με άλλα λόγια, η τεχνική ανάλυση είναι περιττή.
2. Τη Μέτρια Μορφή:
Θεωρεί ότι οι πληροφορίες που είναι διαθέσιμες στο κοινό αντικατοπτρίζονται πλήρως στις τιμές των χρεωγράφων.
Με άλλα λόγια, η χρηματοοικονομική ανάλυση είναι περιττή.
3. Την Ισχυρή Μορφή:
Θεωρεί ότι όλες οι πληροφορίες αντικατοπτρίζονται πλήρως στις τιμές των χρεωγράφων.
Με άλλα λόγια, ακόμα και η εσωτερική πληροφόρηση είναι περιττή.
Το παράδοξο των αποτελεσματικών αγορών είναι ότι, εάν όλοι οι επενδυτές πίστευαν ότι μια αγορά ήταν αποτελεσματική, τότε η αγορά δε θα ήταν αποτελεσματική γιατί κανείς δε θα ανέλυε τα χρεώγραφα!
Στην πράξη, οι αποτελεσματικές αγορές εξαρτώνται από τα μέλη της αγοράς που πιστεύουν ότι η αγορά είναι αναποτελεσματική και διαπραγματεύονται χρεώγραφα σε μια προσπάθεια να ξεπεράσουν την αποδοτικότητα της αγοράς!
Στην πραγματικότητα, οι αγορές δεν είναι ούτε τέλεια αποτελεσματικές ούτε πλήρως αναποτελεσματικές.
Όλες οι αγορές είναι αποτελεσματικές σε κάποιο βαθμό, κάποιες περισσότερο από άλλες.
Η αποτελεσματικότητα της αγοράς δεν είναι άσπρο-μαύρο, αλλά μάλλον κυμαίνεται στην κλίμακα του γκρίζου!
Σε αγορές με σημαντικές αδυναμίες αποτελεσματικότητας, οι επενδυτές που γνωρίζουν περισσότερα μπορούν να προσπαθήσουν να επιβληθούν εκείνων που γνωρίζουν λιγότερα.
Το θέμα της αποτελεσματικής αγοράς επηρεάζει την απόφαση-επιλογή μεταξύ ενεργητικού και παθητικού τρόπου επένδυσης.
Οι ενεργητικοί επενδυτές ισχυρίζονται ότι οι λιγότερο αποτελεσματικές αγορές παρέχουν τη δυνατότητα σε ικανούς διαχειριστές για υπερ-αποδόσεις.
Είναι σημαντικό όμως, να αντιληφθούμε ότι μια πλειοψηφία ενεργητικών διαχειριστών σε μια δεδομένη αγορά θα εμφανίσει μακροπρόθεσμα αποδόσεις μικρότερες του σημείου σύγκρισης, ανεξάρτητα από την αποτελεσματικότητα των αγορών.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ενεργητική διαχείριση είναι μια μηδενική κατάσταση, όπου ο μόνος τρόπος, για να κερδίσει κάποιος είναι να χάσει κάποιος άλλος λιγότερο τυχερός ενεργητικός διαχειριστής.
Όταν όμως, το κόστος αυξάνεται, ακόμα και οριακά επιτυχημένοι και ενεργητικοί διαχειριστές μπορεί να εμφανίσουν αποδόσεις κάτω του μέτρου σύγκρισης.
